بیوگرافی یاس

یاسر كه نام هنری یاس را برگزیده است، پس از فیلم خصوصی بازیگر سریال نرگس به شهرت رسید. او با قطعه «سی‌دی روبشكن»، موفق شد احساسات بسیاری از شنوندگان را تحریك كند. بعد از انتشار این آهنگ، نام یاس بر زبان‌ها افتاد. یاس بیست و پنج ساله از شش سال پیش، رپ‌خوانی را آغاز كرد. او سه روز پس از زلزلة بم قطعه بم را ضبط كرد كه تكستی كاملا احساسی و تأثیرگذار داشت. او در این آهنگ به تصویرسازی حادثه بم پرداخت. این به موقع آهنگ دادن‌ها، نشان می‌داد كه او شمی قوی دارد و می‌داند كی باید آهنگ را بسازد و آن را منتشر كند تا نامش را مطرح كند. یاس، رپ‌خوانی است كه تلاشی جدی برای دریافت مجوز نشان داده. او با همكاری شركت باربد، تلاش می‌كند تا آلبومش را به صورت مجاز منتشر كند ولی تا این لحظه درخواستش در وزارت ارشاد، بی‌جواب مانده است. ویژگی مهم تكست‌های یاس، خاصیت انتقادی اوست. او با لحنی نیش‌دار و گاهی آزاردهنده، خصوصیات بد مردم را از قبیل مرده‌پرستی، اعتیاد، بی‌غیرتی و... هدف قرار می‌دهد كه همواره باعث رنجش عده‌ای می‌شود. یاس معمولاً در بخش انتهایی تكست‌هایش از امید می‌گوید؛ از این كه می‌توان دوباره ساخت و دوباره‌ اندیشید. بدون شك، او مجازترین رپر ایرانی است. حاشیه‌های *رپ* *رپ* در كشور ما مانند بقیة پدیده‌های اجتماعی نوظهور، حواشی‌ای فراتر از متن دارد. بسیاری از تازه‌واردهای این سبك، فقط ظواهر *رپ* مانند لباس و كل‌كل بازی‌ها و جنگ‌های خیابانی را آموخته‌اند و به مسائل مهم‌تری چون جنبة انتقادی و اصلاح‌گرایانة آن، توجه نمی‌كنند. اگر در غرب بعضی سعی كرده‌اند با این نوع رفتار و موسیقی،‌مدلی از اعتراض را به‌ نمایش بگذارند، ما با یك رفتار غیرعقلایی و غیرایرانی به تقلید از بدترین ظواهر زندگی یك عده غیرهم‌وطن دست زده‌ایم. رپ‌خوان‌ها معمولاً لباس‌های گشاد می‌پوشند. شلوار گشاد با جیب‌های فراوان، یك ركابی بسكتبال كه بر روی تی‌شرتی ساده پوشیده می‌شود و كلاهی كه یا تا آخرین حد پایین آمده و یا كج قرار گرفته است. گردنبندی بزرگ كه حتی ممكن است گردنشان را خم كند. از دیگر زلم زیمبوهای آویزان به آن‌هاست رپرها معمولا در راه رفتن هم سر و دستشان را تكان می‌دهند و زیر لب شعرهایی را زمزمه می‌كنند. شما شاید در خیابان افرادی را دیده باشید كه كلاه خاصی بر سر دارند و با رفتارشان جماعتی را به خود مشغول كرده‌اند. یكی می‌خندد، یكی تعجب می‌كند و بعضی‌ها سر تكان می‌دهند. این‌ها همان دوستانی هستند كه راه رفتن خودشان را فراموش كرده‌اند. این تیپ از رپ‌خوان‌ها در حال افزایش‌اند، با فرهنگی آمریكایی كه هیچ سنخیتی با زندگی ما ندارد. آن‌ها برای جلب توجه و نشان دادن رپ‌خوان بودنشان معمولا در حال درگیری‌اند. برای هر حادثة كوچكی دعوا به راه می‌اندازند و قمه‌های آماده را از غلاف بیرون می‌كشند. متأسفانه تعداد زیادی از رپرهای مشهور پرشین *رپ*، به انواع و اقسام مواد روان گردان و اعتیادآور وابسته‌اند و با افتخار از این مواد در تكست‌ها سخن می‌گویند. اما در این میان هنوز رپرهای پاكی پیدا می‌شوند كه مجدانه برای رسیدن به استانداردهای دریافت مجوز، تلاش می‌كنند. آن‌ها موجب شده‌اند كه سیما نیز در برخی برنامه‌هایش، حداقل برای تفنن از آهنگ‌های *رپ* استفاده كند. همان‌طور كه در سریال«متهم‌گریخت» آهنگی با صدای رضا عطاران را در این سبك شنیدیم. در جشنواره امسال نیز تیتراژ پایانی فیلم «خط ممتد» به كارگردانی مانی تارخ، شعری *رپ* و با مضمون اجتماعی بود. شركت‌های زیرزمینی: به تازگی دو شركت كه توسط رپرهای جوان اداره می‌شوند، تصمیم به پخش و فروش زیرزمینی آلبوم‌های *رپ* گرفته‌اند. شركت دیوار یكی از آن‌هاست، این شركت،«رادیوی اینترنتی» با همین نام را هر هفته برای دانلود در سایتش قرار می‌دهد. این شركت، علاوه بر مصاحبه با رپرها در انجمن‌هایی به آموزش تكست‌نویسی و بیت سازی نیز مشغول است و كارشناسان آن به تحلیل موسیقی‌های منتشره و امتیازدهی به آنان می‌پردازند.